Hippies. Heel veel hippies. Blote bovenlijven. Dreadlocks. Wijde gekleurde broeken. Hele korte hotpants met topjes. Met afgetrapte enkellaarsjes, op blote voeten of op de motor. Russen achter de kinderwagen. Meer toeristen die zich in dit oord gevestigd hebben dan lokale bevolking. De kraampjes met sjaals, doeken, dekens, wijde broeken, hippe shirtjes, hippie tassen, wierook en Indiase kruiden volgen elkaar in een lange lijn op. De hele hoofdstraat door. Raw en vegan restaurants. Aanplakbiljetten om duizelig van te worden voor spirituele activiteiten, dance events, meditatieworkshops, healings, massages, muziekoptredens en van yogascholen. En tussen dat alles door lopen de versierde Indiase vrouwen in kleurrijke kleding met gouden sieraden in de neus, oren en om de nek. Met doeken of schalen dragend op hun hoofd. Iedereen maakt oogcontact waarop een open glimlach volgt.

De mannen die graag willen verkopen maar niet lastig zijn. Iedereen even aardig en geïnteresseerd, hangend in – of voor – hun winkel. Die graag contact maken en makkelijk een praatje aanknopen. Wat ik opmerkelijk vind, na deze hoeveelheid toeristen. Wat verdwaalde koeien slenteren over de oranje zandpaden en op straat. Tussendoor sjezen de toeterende brommers en auto’s die niet de koeien maar wel jou bijna omver rijden.

Via een weggetje waarvan ik steeds meer overtuigd raak dat ik in een achterbuurt kom, sta ik ineens op het strand. Voor me zie ik een breed strand, de rustige zee. Ik kijk naar rechts, via een paar Indiase mannen die watermeloen uithappen, glijden me ogen over de houten gekleurde bootjes die op het zand liggen. De dikke rij palmbomen aan het einde van het strand, gekleurde huisjes in de verte. Tot ik zie wat zich vlak naast me bevindt. Zes rijen zonnebedden, vol met witte alternatieve of Russische toeristenlichamen in zwemkleding. Sippend aan de cocktailtjes, onder de parasol.

Via een ander weggetje loop ik na een kleine strandwandeling terug naar de hoofdstraat. Via wat kraampjes en koeien kom ik weer in de hoofdstraat. Ik koop een sjaal die ik meteen als deken kan gebruiken en 2 yogadekens die ook nodig zijn voor de opleiding. Havermout zodat ik zelf m’n ontbijt kan maken. Ik laat een zakje met kruiden mixen, de jongen vindt het een goede mix en wilt dit voortaan zo gaan verkopen. Ook kom ik langs de ‘ayurveda stand’ waar ik gratis een polsconsult krijg. Hij voelt mijn hartslag, bekijkt mijn ogen en tong en kan meteen vertellen wat mijn ayurvedische constitutie is. Ook weet hij mijn

veelvoorkomende kwalen en zwaktes in het lichaam moeiteloos op te noemen. Niks dat niet klopt. Nouja. Alleen dat ik mogelijk teveel papaya en watermeloen heb gegeten. Ik leg hem uit dat dit in Nederland niet zo heel veel gegeten fruit is. Waarop hij me wazig aankijkt. Hoe dan ook, natuurlijk wilt hij dat ik een poeder koop, wat ik natuurlijk niet doe. Wat geen probleem is.

Ik eet mijn eerste overheerlijke Indiase curry, omringd door Russen en duik vroeg mijn bed in. Klaar om de volgende dag te starten met de 300 uur yogaopleiding!